Ενημέρωση του Γραφείου Ψυχολογικής Στήριξης Φοιτητών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου στην Καλαμάτα σχετικά με τις ψυχολογικές επιπτώσεις του κορονοϊού

(COVID-19).

Aγαπητές/οί μας φοιτήτριες και φοιτητές,

 

Εδώ και αρκετό καιρό βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια ιδιαίτερα δύσκολη και ασυνήθιστη κατάσταση , την πανδημία του κορωνοϊού COVID-19. Καλούμαστε να προσαρμοστούμε σε συνθήκες τις οποίες δεν είχαμε φανταστεί και για τις οποίες δεν είχαμε επαρκή χρόνο να προετοιμαστούμε ψυχολογικά. Μας έχει ζητηθεί να κρατήσουμε κοινωνικές αποστάσεις, έχουμε μπεί σε καραντίνα , σε απομόνωση, η

πανεπιστημιακή εκπαίδευση πραγματοποιείται δυαδικτικά με στόχο να μειωθεί η εξάπλωση της νόσου.

Τα μέτρα αυτά, αν κι από το σύνολο των επιστημόνων που ασχολούνται με την πανδημία κρίνονται ως επιβεβλημένα, ενδέχεται σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη απειλή που προέρχεται από την επέλαση της πανδημίας να προκαλέσουν έντονα κι αρνητικά συναισθήματα, όπως:

Φόβο κι άγχος. Είναι πολύ σύνηθες να υπάρχει ανησυχία και φόβος για εσένα ή τα αγαπημένα σου πρόσωπα για πιθανή εκδήλωση της ασθένειας και τη μετάδοσή της, καθώς και για τη βαρύτητα και για την έκβασή της. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να εμφανίσουν προβλήματα στον ύπνο ή ακόμα και στην εκτέλεση καθημερινών εργασιών. Μπορεί επίσης να παρατηρήσεις αυξητική τάση της κατανάλωσης αλκοόλ, αύξηση του καπνίσματος ή ακόμη και κατάχρηση ψυχοδραστικών ουσιών.

Θλίψη και ανία. Η διακοπή της εργασίας και των δραστηριοτήτων που δίνουν νόημα στη ζωή του καθενός μας και η μειωμένη επαφή με άλλα άτομα διαταράσσουν την καθημερινότητά μας, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη διάθεση κι έντονη βαρεμάρα.

 

Θυμός κι εκνευρισμός. Η απομόνωση και η καραντίνα η δική σου ή των αγαπημένων σου προσώπων, καθώς και η σταδιακή διακοπή της λειτουργίας των καταστημάτων και των χώρων αναψυχής μπορεί να σε οδηγήσουν σε μια αίσθηση περιορισμού της προσωπικής σου ελευθερίας, με αποτέλεσμα να νιώθεις αυξημένη ένταση κι εκνευρισμό. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να νιώσεις επίσης θυμό ή απέχθεια για τις ιατρικές υπηρεσίες που σε υπέβαλαν είτε σε καραντίνα είτε σε απομόνωση, ή και για άλλα άτομα εάν θεωρήσεις ότι εκτέθηκες στον ιό λόγω αμέλειας κάποιου άλλου προσώπου.

· Στιγματισμός. Αν κάποιος νοσήσει ή έχει εκτεθεί στον SARS-CoV-2, μπορεί να νιώθει στιγματισμένος από ανθρώπους που φοβούνται ότι θα κολλήσουν από αυτόν. Τα ίδια συναισθήματα μπορεί να νιώθουν και μέλη της οικογένειας ενός ατόμου που νοσεί από COVID-19, καθώς αισθάνονται ότι έχουν διαφοροποιηθεί από την υπόλοιπη κοινωνική τους ομάδα.

 

Η αντίδραση του κάθε ατόμου επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, όπως η προσωπικότητα, το μικρο-περιβάλλον του (οικογένεια, φίλοι, εργασιακός χώρος) και η κοινότητα μέσα στην οποία ζει.

 

Παρακάτω δίνονται κάποιες συμβουλές για καλύτερη διαχείριση:

 

• Σωστή πληροφόρηση για τον ιό από έγκυρες πηγές και περιορισμός της έκθεσης στα μέσα μαζικής ενημέρωσης: η επαναλαμβανόμενη κι ασταμάτητη έκθεση στην ενημέρωση (τηλεόραση, διαδίκτυο, μέσα κοινωνικής δικτύωσης) αυξάνει τα επίπεδα άγχους και δυσφορίας. Μπορεί επίσης να αποτελέσει πηγή παραπληροφόρησης.
• Διατήρηση της επικοινωνίας με τους σημαντικούς ανθρώπους. Για τα περισσότερα άτομα είναι ανακουφιστικό όταν μπορούν να μιλήσουν για τις ανησυχίες τους με φίλους ή με την οικογένειά τους. Η επικοινωνία δημιουργεί πολλές φορές ένα ισχυρό υποστηρικτικό δίκτυο ψυχικής προστασίας για το άτομο του οποίο ο ψυχισμός δοκιμάζεται σημαντικά. Φρόντισε να παραμείνεις σε επαφή με άλλους. Η τεχνολογία προσφέρει διάφορες εφαρμογές για να παραμείνεις σε επαφή με τα πρόσωπα που επιθυμείς. Μίλησε μαζί τους, χρησιμοποίησε τις βιντεοκλήσεις, δείξε τους πώς πέρασες την ημέρα σου. Διασκέδασε με τα online παιγνίδια, προσκάλεσε τους φίλους σου να συμμετάσχετε παρέα. Κατέβασε τις δημοφιλείς εφαρμογές που θα σε βοηθήσουν σε αυτό, όπως Snap Chat, TikTok, House party, Zoom, Skype και Jackbox, Microsoft teams, Viber, Messenger, Facebook.
• Φροντίδα σωματικής υγείας για τη ρύθμιση του συναισθήματος: ισορροπημένη διατροφή, επαρκής ύπνος, ξεκούραση, σωματική άσκηση μέσα στο σπίτι στα πλαίσια του δυνατού, αποφυγή της κατανάλωσης αλκοόλ, του καπνίσματος και της χρήσης ουσιών.

 

 

Ψυχοεκπαίδευση για το στρες και τη ψυχική δυσφορία (διαχείριση συναισθημάτων):

ü Βοήθεια στην αναγνώριση κι αποδοχή συναισθημάτων για την ομαλοποίηση των συναισθηματικών αντιδράσεων («Αναγνωρίστε στον εαυτό σας ότι βιώνετε ένα σοβαρό και ακραίο στρεσογόνο γεγονός και ότι θα ακολουθήσουν κάποιες συναισθηματικές αντιδράσεις. Έχετε κάθε δικαίωμα στο συναίσθημα και επιτρέψτε στον εαυτό σας να αισθανθεί θλίψη ή οποιοδήποτε αρνητικό συναίσθημα. Όμως, θυμηθείτε τις δυνάμεις και τις ικανότητες που διαθέτετε για να ανταπεξέλθετε στη δύσκολη αυτή στιγμή.»)

ü Παρατήρηση κι αναγνώριση συμπτωμάτων στρες, ψυχικής δυσφορίας κι επικίνδυνων συμπεριφορών υγείας προς τον εαυτό σας και προς τους οικείους σας → απόκτηση επίγνωσης για τη κατάσταση της ψυχικής σας υγείας κι αποτροπή επιδείνωσης.

ü Επικοινωνία κι έκφραση συναισθημάτων και ανησυχιών σε αγαπημένα πρόσωπα και άτομα εμπιστοσύνης.

ü Kινητοποίηση με προγραμματισμό δραστηριοτήτων μέσα στην ημέρα για την αύξηση των θετικών συναισθημάτων: προσπάθεια για την ένταξη

ü Προσπάθεια δημιουργίας και διατήρησης μιας καθημερινής ρουτίνας χωρίς απαιτητικό κι αγχώδη τρόπο.

 

 

Τι μπορώ να κάνω όταν νιώθω ψυχικά πιεσμένος:

 

v Αναζητήστε το λόγο για τον οποίο νιώθετε πιεσμένος.

v Διαχωρίστε τις πιθανές αιτίες σε τρεις κατηγορίες: α) εκείνες για τις οποίες υπάρχει πρακτική λύση, β) εκείνες που θα βελτιωθούν με την πάροδο του χρόνου και γ) εκείνες για τις οποίες δεν μπορείτε πραγματικά να κάνετε κάτι.

v Προσπαθήστε να αποβάλετε τις ανησυχίες σας για ζητήματα που κατατάσσονται στη δεύτερη και στην τρίτη κατηγορία. Προσπαθήστε να σκεφτείτε: «Σε τι με ωφελεί να ανησυχώ για κάτι που δεν μπορώ να διορθώσω;»

v Ενισχύστε την αυτοεπικέντρωσή σας

Η αυτοεπικέντρωση σχετίζεται με την ικανότητά μας να εστιάζουμε την προσοχή στο εδώ και τώρα, και να απομακρύνουμε τον εαυτό μας από σκέψεις και συναισθήματα που δεν σχετίζονται με τη στιγμή την οποία ζούμε, αλλά με το απώτερο μέλλον ή το παρελθόν

 

ü Κάντε ένα διάλειμμα από τον καταιγισμό των ειδήσεων που δεχόμαστε από παντού.

ü Αποσπάστε τη προσοχή σας κάνοντας πράγματα που σας χαλαρώνουν και σας διασκεδάζουν. Για παράδειγμα, επικοινωνήστε με οικεία πρόσωπα, δείτε μια σειρά ή μια ταινία που σας κινεί το ενδιαφέρον, διαβάστε κάποιo βιβλίο, βγείτε να περπατήσετε λίγο φροντίζοντας να τηρήσετε τις οδηγίες προστασίας.

ü Απόκτησε ένα καινούργιο χόμπι. Κάνε καραόκε, λύσε τους γρίφους σε virtual escaperooms, περιπλανήσου εικονικά σε ένα μουσείο, μάθε δημιουργική γραφή, δοκίμασε να κάνεις yoga μπροστά την οθόνη του κινητού σου, παρακολούθησε ένα σεμινάριο για το πώς να φτιάξεις το βιογραφικό σου ή μια ιστοσελίδα, ετοίμασε μια experience για τουρίστες για να την προσφέρεις στο διαδίκτυο, για λίγο καλοκαιρινό χαρτζιλίκι.. Βελτίωσε κάποιες γνώσεις που ήδη έχεις, συνεχίζοντας μέσα από αυτά, θα σε βοηθήσουν ίσως να τις δομήσεις και να σχεδιάσεις καλύτερα την εκπαίδευσή σου στο θέμα αυτό στο μέλλον. Μήπως να άρχιζες με ένα μουσικό όργανο;

 

 

 

 

 

ΓΡΑΦΕΙΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ

 

Αν σε οποιαδήποτε περίπτωση νιώσετε ότι χρειάζεστε ψυχολογική στήριξη για οτιδήποτε

σας απασχολεί μπορείτε να επικοινωνείτε στη σελίδα μας στο facebook είτε στο

Γραφείο Ψυχολογικής Στήριξης Φοιτητών αίθουσα: 89

και στο Τμήμα Περίθαλψης και Κοινωνικής Μέριμνας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου

στον Αντικάλαμο αίθουσα: 90

Από Δευτέρα έως Παρασκευή στα τηλ.: 6907362155 ,2721045190

Για συνεδρίες εξ αποστάσεως στο e-mail: atr.panpe@gmail.com

 

Με εκτίμηση,

Tριμπούκη Αφροδίτη- Κλινική Ψυχολόγος εξωτερική συνεργάτης

 

 

 

 

 

Πηγές :Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας (2020) Κορωνοϊός (COVID-19): ΟδηγίεςΨυχολογικήςΥποστήριξηςτωνΠολιτών. Ανακτήθηκεαπό:https://eody.gov.gr/koronoios-covid-19-odigies-psychologikis-ypostirixis-ton-politon/

 

 ΤΙ ΕΙΝΑΙ  Η ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ;

 

Ορισμός Συμβουλευτικής

 

«Η επιτυχημένη συμβουλευτική είναι μια σαφώς οργανωμένη και επιτρεπτική σχέση, που δίνει στον πελάτη τη δυνατότητα να αποκτήσει αυτογνωσία, σε βαθμό που να μπορεί να κάνει θετικά βήματα προς την κατεύθυνση την οποία του έχει υποδείξει ο νέος του προσανατολισμός» (Carl Rogers, 1942)

Δεν είναι συμβουλευτική το να δίνονται απλώς συμβουλές αλλά στόχος είναι να βοηθήσει τους ανθρώπους να συζητήσουν και να σκεφτούν τα προσωπικά τους προβλήματα προκειμένου  να αναπτύξουν  τις    εσωτερικές τους  δυνάμεις και δυνατότητες, να αποκτήσουν μεγαλύτερη  κατανόηση και να βρουν κάποια διέξοδο από τις δυσκολίες που τους ταλαιπωρούν. Είναι μια εμπιστευτική διαδικασία με κύριο χαρακτηριστικό τη συζήτηση.

 

Τα είδη της Συμβουλευτικής

• Η ατομική συνεδρία συμβουλευτικής πραγματοποιείται ανάμεσα στον σύμβουλο και το συμβουλευόμενο και έχει ως στόχο την παροχή βοήθειας στο συμβουλευόμενο.

 

• Η ομαδική συμβουλευτική γίνεται μεταξύ του συμβούλου και δύο ή περισσοτέρων ατόμων και ο στόχος είναι να δει το κάθε άτομο ξεχωριστά τον εαυτό του μέσα στα πλαίσια μιας ομάδας και μέσω της αλληλεπίδρασης με τα άλλα μέλη να οδηγηθεί σε προσωπική ανάπτυξη.

 

 

• Απομακρυσμένη ατομική συνεδρία-τηλεσυμβουλευτική είναι η εξ αποστάσεως παροχή  εξειδικευμένης συμβουλευτικής βοήθεια μέσα από κάποια μηχανή. Η τηλεσυμβουλευτική   μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω τηλεφώνου ή skype.  Ενώ οι σκοποί της τηλεσυμβουλευτικής έχουν επιτευχθεί κατά ένα πολύ μεγάλο μέρος παρόλα αυτά υστερεί σε ένα βασικό σημείο, στο ότι δεν υπάρχει προσωπική επαφή. Η τηλεσυμβουλευτική εξυπηρετεί  κυρίως περιπτώσεις ατόμων πχ λόγω απόστασης, λόγω αδυναμίας μετακίνησης, λόγω μια ιδιαίτερης συνθήκης ή κατάστασης π.χ πανδημίας covid

 

 

Σε ποιους απευθύνεται η συμβουλευτική;

 

 Απευθύνεται σε κάθε άνθρωπο που έχει την ανάγκη:

 

• να ασχοληθεί με τον εαυτό του
• να τον φροντίσει
• να ανακαλύψει κομμάτια και πτυχές που μέχρι πρότινος δεν είχε αναζητήσει
• να ενισχύσει την αυτοεκτίμησή του
• να αντιμετωπίσει κρίσεις
• να βελτιώσει τις σχέσεις του με τους άλλους
• να επιλύσει καταστάσεις που τον δυσαρεστούν
• να καταλήξει σε αποφάσεις.

 

                                                                                             ΑΓΧΟΣ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ
Εξεταστική…Εξετάσεις.. στο άκουσμα και μόνο αυτών των λέξεων ο καθένας μας αρχίζει να νιώθει διάφορα συναισθήματα που ποικίλλουν σε διαβάθμιση.
Κρινόμαστε ή κρίνουμε τον εαυτό μας; Η΄ μήπως και τα δύο;To μόνο σίγουρο και κοινό για όλους είναι το άγχος που βιώνει κανείς πριν και κατά τη διάρκεια της εξεταστικής περιόδου. Γενικά το άγχος προκαλεί ενεργοποίηση του οργανισμού και αυξάνει την απόδοση του ατόμου. Όταν όμως ο αυξάνει ο βαθμός πίεσης μπορεί να καταστεί επιζήμια για τον ανθρώπινο οργανισμό.
Συνήθως οι αιτίες που προκαλούν το άγχος των εξετάσεων οφείλονται στις αυξημένες απαιτήσεις του εαυτού και της οικογένειας, στις μειωμένες ικανότητες, μειωμένη αυτοπεποίθηση- αυτοεκτίμηση καθώς και στο φόβο βίωσης μιας αποτυχίας.
Τα συμπτώματα του άγχους μπορούν να διαχωριστούν σε :
➢ Σωματικά όπως αϋπνία, κεφαλαλγίες, κοιλιακά άλγη, δερματικά εξανθήματα. Μπορεί ακόμα να εκδηλώνεται με διαταραχές διατροφής, διαταραχές ύπνου, με ταχυκαρδίες, ταχύπνοια και εφίδρωση
➢ Πνευματικά( αδυναμία συγκέντρωσης , ασθενής μνήμη, σύγχυση)
➢ Συναισθηματικά (αίσθημα αποτυχίας, κατάθλιψη, απογοήτευση, θυμός)
➢ Συμπτώματα σχετιζόμενα με τη συμπεριφορά (διαρκής εκνευρισμός, ευερεθιστότητα, υπερβολικό κάπνισμα, χρήση αλκοόλ.)
Στο γνωστικό επίπεδο μπορεί να πάρει τη μορφή αρνητικών και δυσλειτουργικών σκέψεων (π.χ. «είμαι άχρηστος», «δεν θα τα καταφέρω», «δεν θυμάμαι τίποτα», «θα αποτύχω» Οι αρνητικές αυτές σκέψεις έχουν την ιδιότητα κάποιες φορές να μας ωθούν να λειτουργούμε με τέτοιο τρόπο που να προκαλέσουμε αυτό το οποίο φοβόμαστε.
Προτάσεις διαχείρισης του άγχους :
✓ Αντιμετωπίζουμε την εξεταστική σαν μια συνηθισμένη περίοδο. Καλό είναι όσο μπορούμε να μην αλλάζουμε την καθημερινότητα μας . Σαφώς θα την τροποποιήσουμε αλλά δεν χρειάζεται να αποκοπούμε από τις δραστηριότητες μας , χόμπι, φίλους
✓ Διαμορφώνουμε το χώρο μας
✓ Θέτουμε ρεαλιστικούς στόχους
✓ Διαχειριζόμαστε σωστά τον χρόνο μας. Είναι προτιμότερο να διαβάσουμε 10 ημέρες από 3 ώρες καθημερινά παρά τις 3 τελευταίες ημέρες από 10 ώρες . Δεν ξεχνάμε να κάνουμε διαλείμματα κατά τη διάρκεια της μελέτης
✓ Αποφεύγουμε να συζητάμε λίγο πριν τις εξετάσεις τι γνωρίζουμε και τι όχι – ενδεχομένως εκείνη τη στιγμή να αγχωθούμε ότι δε θυμόμαστε τίποτα!

✓ Δεν ξεχνάμε την φροντίδα του εαυτού μας με επαρκή ύπνο και καλή διατροφή.

Η επιτυχία στις εξετάσεις δεν προϋποθέτει να γίνεις άλλος άνθρωπος!
Υπενθύμισε στον εαυτό σου ότι εσύ ελέγχεις την κατάσταση!


⸎Αν διαπιστώσεις ότι το άγχος σου για τις εξετάσεις είναι τόσο έντονο ώστε να επισκιάζει τα θετικά συναισθήματά και να μην σου επιτρέπει να απολαμβάνεις την καθημερινότητάς σου, τότε καλό θα ήταν να λάβεις την ανάλογη στήριξη. Επικοινώνησε με το Γραφείο ΨΥχολογικής Στήριξης Φοιτητών Παν.Πελοποννήσου στην Καλαμάτα στο παρακάτω τηλ :6907362155
H΄ μέσω email : atr.panpe@gmail.com
Με εκτίμηση,
Τριμπούκη Αφροδίτη
Κλινική Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

                                                                                         

 

 

   

 

                                                                                                              ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ

 

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, ορίζει πως βία είναι «Η σκόπιμη χρήση σωματικής δύναμης ή εξουσίας, με μορφή απειλής ή πράξης, ενάντια στον εαυτό, σε κάποιο άλλο πρόσωπο ή ενάντια σε μια ομάδα ή κοινότητα, η οποία είτε έχει ως αποτέλεσμα είτε αυξάνει τις πιθανότητες να επέλθει τραυματισμός, θάνατος, ψυχολογική βλάβη, καθυστέρηση στην ανάπτυξη ή αποστέρηση.».

            Συνεπώς, η κακοποίηση των γυναικών αποτελεί σοβαρή κοινωνική παθογένεια, που παραβιάζει την ατομική ελευθερία των γυναικών και τα  ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν κάνει διαχωρισμό μεταξύ συνόρων, πολιτισμών, λαών ή πλούτου.

 

Κύριες μορφές κακοποίησης:

• Σωματική Κακοποίηση – κάθε είδους τραυματισμοί και κακώσεις που δεν οφείλονται σε ατυχήματα
• Σεξουαλική Κακοποίηση – εμπεριέχει σεξουαλικές πράξεις χωρίς τη συναίνεση του θύματος
• Trafficking – είναι η εμπορία και διακίνηση ανθρώπων για σεξουαλική εκμετάλλευση
• Ψυχολογική Κακοποίηση – περιλαμβάνει συναισθήματα απόρριψης, απομόνωσης, εκμετάλλευσης ή υποτίμησης
• Λεκτική κακοποίηση – αφορά στη χρήση επιθετικών, προσβλητικών χαρακτηρισμών προς το θύμα
• Κοινωνική κακοποίηση – αφορά στην απομόνωση του θύματος από τον οικογενειακό και φιλικό του περιβάλλον (Υπόθεση Κωσταλέξι)
• Οικονομική κακοποίηση – περιλαμβάνει τον πλήρη και κυριαρχικό έλεγχο των οικονομικών πόρων του θύματος με τρόπο υποτιμητικό
• Συναισθηματική Κακοποίηση αφορά στη συστηματική χειραγώγηση των συναισθημάτων του θύματος
• Επαγγελματική κακοποίηση αφορά την εξουθένωση (burnout syndrome) υπαλλήλων από ανώτερους στην ιεραρχία π.χ προϊσταμένους, διευθυντές, προέδρους εταιρειών, νοσοκομείων κ.λ.π φορέων
• Γονική κακοποίηση προς τα παιδιά του θηλυκού φύλου

(Αυτή η βία έχει ασύμμετρη διάσταση φύλου και επηρεάζει δυσανάλογα τις γυναίκες. Είναι ένα καθημερινό φαινόμενο που διαιωνίζει την ανισότητα των φύλων.)

 

Μια κακοποιημένη γυναίκα είναι μια γυναίκα που έχει επανειλημμένως υποστεί οποιαδήποτε βίαιη σωματική ή ψυχολογική συμπεριφορά από έναν άνδρα, με τον σκοπό να εξαναγκασθεί να κάνει κάτι που εκείνος θέλει, χωρίς να ενδιαφέρεται για τα δικαιώματά της. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να τονιστεί ότι οποιαδήποτε γυναίκα μπορεί να βρεθεί σε μια τέτοια σχέση

 

Σύμφωνα με την Τριανταφυλλίδου (Κοινωνική Εργασία, 1986), τα συναισθήματα που προκαλούνται στις κακοποιημένες γυναίκες ανάλογα με τη συχνότητα των επεισοδίων κακοποίησης είναι τα εξής:

1. Παραίτηση
2. Σύγχυση
3. Αμφιβολία
4. Εκδήλωση φόβου Εκδήλωση άγχους
5. Τάσεις απομόνωσης
6. Συγκινησιακό σοκ
7. Πλήρης υποταγή ή αγώνας για διαφυγή

Επιπρόσθετα:

• Φόβος: Αισθάνονται διαρκώς φόβο μη ξέροντας πότε θα επακολουθήσει ένα νέο επεισόδιο έκρηξης των δραστών. Οι απειλές των συζύγων τους για αύξηση των βιαιοτήτων εντείνει το συναίσθημα του φόβου για την υγεία και τη ζωή τους. Παράλληλα, έχουν έντονο φόβο μήπως οι δράστες στρέψουν τη βία στα παιδιά.
• Ανασφάλεια: το βίαιο περιβάλλον μέσα στο οποίο ζουν, δεν εξασφαλίζει στις ίδιες και στα παιδιά τους ηρεμία, ασφάλεια, προστασία. Έτσι, ατενίζουν το μέλλον με ανησυχία και ανασφάλεια τόσο στη σκέψη της φυγής όσο και της παραμονής.
• Ενοχή: επιρρίπτουν την ευθύνη για τη βίαιη συμπεριφορά των συζύγων τους στον εαυτό τους και διαρκώς προσπαθούν να βελτιώσουν την προσωπική τους στάση. Ωστόσο, νιώθουν αποτυχημένες στο ρόλο τους ως σύζυγοι και μητέρες, γεγονός που τους δημιουργεί αίσθημα ενοχής.
• Ντροπή: θεωρούν ότι αυτές οι καταστάσεις δεν συμβαίνουν σε όλους παρά μόνο σε αυτές. Το γεγονός αυτό συντελεί στην υποτίμηση της εικόνας, που έχουν για τον εαυτό τους με συνέπεια την κοινωνική απομόνωση τους.
• Θυμός-Μίσος: συχνά κυριεύονται από αίσθημα θυμού και μίσους προς τους δράστες, τα οποία όμως εναλλάσσονται από απόπειρες δικαιολόγησης της βίαιης συμπεριφοράς τους.

Οι γυναίκες-θύματα, είναι συνήθως άτομα εξαρτημένα, με χαμηλή αυτοεκτίμηση και συντηρητικό προσανατολισμό. Οι γυναίκες θύματα κακοποίησης υποφέρουν συχνά από μόνιμο στρες, ή έχουν κατάθλιψη. Πολλές φορές καταφεύγουν στο αλκοόλ ή σε άλλες ουσίες και σε ψυχοφάρμακα. Συνήθως δεν κατανοούν εύκολα ότι είναι θύματα και ότι έχουν δικαιώματα και δυνατότητες να βγουν από αυτή την κατάσταση.

 Η ένταση της συναισθηματικής κατάστασης τους επιδρά αρνητικά στη σωματική και ψυχική τους υγεία. Συγκεκριμένα, συχνά εμφανίζουν συμπτώματα μελαγχολίας, αϋπνία, επιθετική συμπεριφορά προς τα παιδιά ή συγκινησιακά ξεσπάσματα. Η υγεία τους καταπονείται με τον καιρό κι έτσι η αυτοεκτίμηση τους μειώνεται ( Τριανταφυλλίδου, Κοινωνική Εργασία, 1986).

Εσφαλμένες απόψεις για την κακοποίηση των γυναικών:

Είναι ψυχικά άρρωστος…

Αδυνατεί να ελέγξει το θυμό του…

Θα υπάρχει λόγος(που να ενοχοποιεί αυτόν που κακοποιείται)…

Αν ήθελε, θα έφευγε…

Ευθύνεται το ποτό…

Συνέβη μόνο μια φορά, δε θα ξανασυμβεί…

Η ενδοοικογενειακή βία είναι σπάνιο φαινόμενο…

Πρόκειται για οικογενειακή υπόθεση, δεν έχουμε το δικαίωμα να παρέμβουμε…

Ένα άτομο κακοποιείται μόνο όταν κακοποιείται σωματικά…

Ένα άτομο που κακοποιείται διακρίνεται από άλλα ατομικά χαρακτηριστικά συγκριτικά με τα δικά μου (πχ. η καταγωγή του)…

Αντιμετώπιση του φαινομένου

Την τελευταία δεκαετία, η βία κατά των γυναικών αποτελεί αντικείμενο μελέτης από διάφορους φορείς, όπως από τον Οργανισμό Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (European Union Agency for Fundamental Rights - FRA). Σύμφωνα με έρευνα του 2014 που διεξήχθη στα 28 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η κακοποίηση των γυναικών αποτελεί μια μάστιγα της σύγχρονης εποχής.  Το άρθρο 1 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης δηλώνει ότι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι απαραβίαστη, πρέπει να είναι σεβαστή και να προστατεύεται. Το άρθρο 2 εγγυάται το δικαίωμα στη ζωή, και το άρθρο 4 δηλώνει ότι κανείς δεν μπορεί να υποβληθεί σε βασανιστήρια ούτε σε απάνθρωπες ή εξευτελιστικές ποινές ή μεταχείριση. Το άρθρο 21 αναγνωρίζει το δικαίωμα μη διακριτικής μεταχείρισης, ιδίως λόγω φύλου, και το άρθρο 47 εξασφαλίζει το δικαίωμα πρόσβασης στη δικαιοσύνη.

 Με εντολή του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, η Υπηρεσία Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας λειτουργεί ήδη από το Νοέμβριο του 2019 με στόχο την πρόληψη διάπραξης εγκλημάτων ενδοοικογενειακής βίας, την καλύτερη διαχείριση των καταγγελιών, ώστε να παταχθεί το φαινόμενο της αποσιώπησης αυτών και την υποστήριξη των θυμάτων. Πλέον λειτουργούν 73 υπηρεσίες – γραφεία στις 54 ανά την Ελλάδα διευθύνσεις της ΕΛ.ΑΣ. στελεχωμένες από ειδικά εκπαιδευμένους αστυνομικούς, αν και υπάρχουν αρκετές καταγγελίες ,εν μέσω καραντίνας, ότι δεν υπήρξε επαρκής προστασία για όσες γυναίκες κατέφυγαν στις αστυνομικές διευθύνσεις.

• Το θύμα μπορεί να καταγγείλει τη κακοποίηση που δέχεται, στην αστυνομία ή την εισαγγελία

 

• Μπορεί να καλέσει επώνυμα ή και ανώνυμα το Κέντρο της Άμεσης Δράσης (100) ή να επικοινωνήσει με το πλησιέστερο Αστυνομικό Τμήμα.

 

• Να καλέσει την τηλεφωνική γραμμή  15900 της Γενικής Γραμματείας  Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων, «Γραμμή SOS για γυναίκες θύματα βίας» (λειτουργεί σε ελληνικά, αγγλικά και γαλλικά) ή στείλε e-mail στο sos15900@isotita.gr.

 

 

• Να τηλεφωνήσει στην 24ωρη τηλεφωνική γραμμή του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης , στην τηλεφωνική γραμμή 197 (για κλήσεις από περιοχές εκτός Αττικής 210-197).

Μπορεί ακόμα να απευθυνθεί στα κάτωθι τηλέφωνα 24ωρης βοήθειας:

• 210 4112091 «Κέντρα Υποδοχής κακοποιημένων γυναικών»
• 800 1188881 «Δίπλα σου» Γραμμή SOS κατά της οικογενειακής βίας (από κινητό 2107786800).

 

 

Tριμπούκη Αφροδίτη- Κλινική Ψυχολόγος εξωτερική συνεργάτης Πανεπιστημίου Πελοποννήσου στη Καλαμάτα

                                                                                                              Κρίσεις πανικού

 

Η διαταραχή πανικού (ΔΠ) είναι μια αγχώδης διαταραχή που εκδηλώνεται με ψυχολογικά και σωματικά συμπτώματα. Είναι μια από τις πιο συχνές ψυχικές παθήσεις κατά την οποία το άτομο παρουσιάζει ξαφνικά και απρόσμενα επεισόδια έντονου φόβου και άγχους. Τα επεισόδια αυτά ονομάζονται κρίσεις πανικού και η διάρκειά τους μπορεί να κυμαίνεται από λίγα λεπτά ως μερικές ώρες.

 

Συμπτώματα

Μερικά από τα βασικότερα συμπτώματα της κρίσης πανικού είναι τα εξής:

• ταχυπαλμία, δυνατοί καρδιακοί παλμοί
• εφίδρωση
• τρέμουλο
• Φόβο ότι θα χάσετε τον έλεγχο ή φόβο επερχόμενης τρέλας
• δύσπνοια, σφίξιμο στο στήθος
• γρήγορες ανάσες (υπεραερισμός)
• ναυτία
• κράμπες στην κοιλιακή χώρα
• πόνος στο στήθος
• Πονοκέφαλος
• Ζαλάδα και τάσεις λιποθυμίας
• Αποπραγματοποίηση (αίσθημα μη πραγματικού) ή αποπροσωποποίηση (ότι αποσπάστε από τον ίδιο τον εαυτό σας)
• Πόνο στο στήθος
• Αίσθημα Πνιγμού

 

Μετά το επεισόδιο, το άτομο διακατέχεται από έντονο φόβο ότι θα βιώσει  ξανά αντίστοιχο άγχοσ.  Ο φόβος γίνεται βασανιστικός και κατευθύνει τη συμπεριφορά του ατόμου (αποφυγή, εξάρτηση από τρίτους, έντονη ανησυχία) πολύ περισσότερο από ότι η συχνότητα των ίδιων των συμβάντων.

 

Επιπλοκές κρίσης πανικού

Οι επαναλαμβανόμενες κρίσεις πανικού συνδέονται συχνά με φοβίες και εκδήλωση ψυχικών δυσκολιών - διαταραχών

 Οι πιο συνηθισμένες:

• Αγοραφοβία (αφορά πολυσύχναστα μέρη, όπου δεν υπάρχει εμφανής διαφυγή).
• Κοινωνική φοβία (έκθεση σε κοινωνική συναναστροφή, φόβος απόρριψης).
• Ειδικές φοβίες (ζώα – φυσικά φαινόμενα – καταστάσεις, όπως αεροπλάνο/ασανσέρ - ασθένειες)
• Επίμονες ανησυχίες για την υγεία και επακόλουθη αναζήτηση ιατρικής βοήθειας
• Αποφυγή κοινωνικών περιστάσεων
• Δυσκολίες στη δουλειά, το σχολείο, το πανεπιστήμιο
• Κατάθλιψη
• Αυτοκτονικές σκέψεις και τάσεις αυτοκτονίας
• Οικονομικά προβλήματα
• Δημιουργία εξαρτητικών σχέσεων

Τι μπορούμε να κάνουμε κατά τη διάρκεια της κρίσης πανικού

Κάποια πρώτα βήματα που ενδεχομένως θα βοηθήσουν αρχικά είναι:

1. Αναγνώριση της κατάστασης: Αναγνωρίζουμε τα γνωστά συμπτώματα επιβεβαιώνοντας στον εαυτό μας ότι σύντομα θα περάσουν. Η εμπειρία αυτή σε λίγα λεπτά τελειώνει και θα είμαστε πάλι καλά. Εάν το μυαλό μας δεν πάει στη κρίση πανικού κάνουμε το ίδιο πράγμα προσπαθώντας να συγκεντρωθούμε στη χαλάρωση. Παραμένουμε ψύχραιμοι.

 

2. Αναπνέουμε αργά και βαθιά: Επικεντρωνόμαστε στην αναπνοή έως ότου υποχωρήσουν τα συμπτώματα. Βαθιά εισπνοή και εκπνοή.

 

3. Τεχνικές χαλάρωσης: Ένα άτομο μπορεί να μάθει συγκεκριμένες τεχνικές αναπνοής που αφορούν τόσο τις κρίσεις πανικού όσο και τις κρίσεις άγχους μειώνοντας τα συμπτώματα και αποσπώντας τον εαυτό από την ένταση του πόνου.

 

4. Ενσυνειδητότητα :  Η ενσυνειδητότητα είναι εξαιρετικά ωφέλιμη σε τέτοιες περιπτώσεις βοηθώντας το άτομο να εστιάσει στο παρόν και είναι κατάλληλο για όσους διακατέχονται από ανησυχίες και άγχος για το μέλλον.

Γενικά είναι πολύ σημαντικό να  αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε ότι αυτό το πρόβλημα δεν μπορούμε να το παλέψουμε μόνοι μας, όπως και σε άλλα προβλήματα που προκύπτουν στη ζωή

Αυτό που χρήζει προσοχής στην αντιμετώπιση είναι η σωστή βοήθεια  να επικεντρωθεί κανείς στο θέμα του άγχους, στην πηγή των κρίσεων πανικού χωρίς να προσφεύγουμε σε υποκατάστατα χαλάρωσης που απλώς κουκουλώνουν πρόσκαιρα το πρόβλημα.

 

Με τη βοήθεια του ψυχολόγου θα:

1. μάθετε τι είναι οι Κρίσεις Πανικού και πώς λειτουργεί το σώμα σας όταν αυτές συμβαίνουν
2. εντοπίσετε με ποια πλαίσια, συναισθήματα και συμπεριφορές συνδέονται οι κρίσεις σας
3. διερευνήσετε γιατί σας συνέβησαν οι Κρίσεις Πανικού
4. δουλέψετε βοηθητικές ασκήσεις για τη διαχείριση των κρίσεων (π.χ. ασκήσεις αναπνοής, χαλάρωσης, απόσπασης προσοχής)
5. κάνετε Συστηματική Έκθεση
6. μάθετε να διαχειρίζεστε και να περιορίζετε τις κρίσεις
7. επιστρέψετε στο ρυθμό της καθημερινότητα σας

Ως αποτέλεσμα θα γίνετε πάλι λειτουργικοί και ελεύθεροι να ζήσετε τη ζωή σας χωρίς τον φόβο των Κρίσεων Πανικού

 

 

Tριμπούκη Αφροδίτη- Κλινική Ψυχολόγος εξωτερική συνεργάτης Πανεπιστημίου Πελοποννήσου στη Καλαμάτα